فیلتان یاد هندوستان نکند!

1) توی راه همکارم آهنگ افغانستانی گذاشت. صداهای زیبا و زبانی که می‌فهمیدیمش و موسیقی گوش‌نواز! گفتم تصور کن توی یه دنیای بهتر بودیم ؛ افغانستان جنگ نبود ، ما این نبودیم ، لب مرز مین نبود ، طالبان یه فیلم غیر واقعی بود ، افغانستان یه کشور آباد بود با فرهنگ و زبان نزدیک به ما و ما به جای خوندن خبر سوختن چند انسان هم‌زبان توی صندوق عقب ماشین و غرق شدن چند تای دیگرشون توی رودخونه‌ی مرزی الان توی یه سالن کنسرت مجلل توی کابل نشسته بودیم و داشتیم با این نوا عشق‌بازی می‌کردیم. شایدم توی پس‌کوچه‌های افغانستان با نوای ساز یه نوازنده‌ی خیابونی دست در دست یکی دیگه می‌رقصیدیم. بعدش آهنگ «imagine» جان لنون رو پخش کرد:

تصور کن هیچ کشوری وجود نداره.

چیزی نیست که به خاطرش کشت یا مرد.

تصور کن تمام مردم در صلح زندگی می‌کنن...

2) ما توی جهانی زندگی می‌کنیم که مفاهیم روز به روز دارن تغییر می‌کنن. واژه‌ها و تعبیرها معنای پیشین رو از دست میدن و شنیدنشون معنای تازه‌ای رو به ذهن میاره. خود شما ممکنه همین الان ده‌ها مورد به ذهنتون بیاد که دچار چنین روندی شده. از مفاهیم خیلی ساده‌ای که از سیاست یا تجارت تاثیر گرفتن تا مفاهیم عمیق‌تر. مثلن وقتی می‌گیم ملی معناش چیه؟ شما وقتی «ملی» می‌شنوید چی توی ذهن‌تون میاد؟ وقتی میگیم امنیت چه حسی بهتون دست میده؟ و ... خبر کوتاه بود ؛{نمی‌دونم برای نهاد از چه واژه‌ای استفاده کنم} به یه فیل باردار توی هند ، آناناس پر از مواد منفجره میدن، می‌خوره ، توی معده‌ش منفجر میشه از درد میره توی رودخونه و همون‌جا می‌میره............................................................ برای این فاجعه تا ابد سکوت کنیم کمه. در این لحظه شدیدن معتقدم باید دنیا رو کوبید و «عالمی دگر بباید ساخت و از نو عالمی». فکر می‌کنم تا ابد فیل کسی یاد هندوستان نکنه. از این به بعد وقتی این ضرب‌المثل رو می‌شنوید یاد چی می‌افتید؟ همونایی که توی مینیاپولیس انسان می‌کشن توی هند فیل می‌کشن ، توی ایران سگ ، توی اسکاندیناوی دلفین ، توی اسپانیا گاو ... .

3) اگه به این لینک برید می‌تونید گپ کوتاهی که من و بانوچه با هم زدیم رو بخونید. خوشحال میشم بخونید و نظرتون رو برای بانوچه بنویسید. و از همین تریبون هم ازش تشکر می‌کنم به خاطر فرصتی که به من داد برای حرف زدن با شما و دوستان خودش.