احتمال اینکه خودم باشم

یادداشت های روزانه از کتاب، فیلم، عکس و ... روزمرگی

از اینجا ---->> http://hanihastam.blog.ir/ <<----

احتمال اینکه خودم باشم

یادداشت های روزانه از کتاب، فیلم، عکس و ... روزمرگی

احتمال اینکه خودم باشم

روزنوشت های یک عدد آدمِ علاقه مند به کتاب، فیلم، موسیقی، دریا و دیگر چیزهای خوب!
شاید کمی تا قسمتی شاعر
و اینکه "نوشته های وبلاگ صرفن از تجربه های شخصی من نیستن و ممکنه فقط قصه باشن."

http://goo.gl/yhqVFL

t.me/falshemood

پیام‌های کوتاه
  • ۱۳ مهر ۹۵ , ۱۳:۱۵
    413
آخرین مطالب
حرف‌های شما
  • ۲۱ آبان ۰۲، ۱۱:۳۰ - بانوچـه ⠀
    :(

۵ مطلب در فروردين ۱۳۹۷ ثبت شده است

پیشترها که پرشین بودم یکی از پست‌های ثابتم عکس بود. عکس‌هایی که یا خودم گرفته بودم یا کارهای دیگران بودن. اون روزا خیلی بیشتر پیگیر عکاسی بودم و با شوق بیشتری دنبالش می‌کردم. تازه دوربین خریده بودم و مصمم بودم یه عکاس خوب بشم. که البته این فقط در حد همین «دوست داشتن» موند و هیچ وقت به جایی فراتر از یک «علاقه‌مند به عکاسی» نرسیدم. هوزم دوست دارم روز به روز بیشتر تجربه کنم اما آخرین باری که دوربین دست گرفتم رو یادم نمیاد. تغییر شرایط کاری و بیشتر شدن مشغله‌ها باعث شد دوربین بشه یه وسیله‌ای که فقط توی سفر استفاده می‌کنم. و در مورد وبلاگ هم اتفاقاتی افتاد که آپلود عکس برام سخت شد. یا نت محدودی که داشتم وبگردی و پیدا کردن عکس‌های خوب برای اشتراک گذاشتن رو خیلی سخت کرد...

همه‌ی اینا رو گفتم که امروز دعوتتون کنم [در ادامه‌ی مطلب] چن تا عکس ببینید. چن تا عکس سیاه و سفید که همگی با گوشی گرفته شدن. دوست دارم حسی که عکس‌ها بهتون می‌دن رو برام بنویسید.

یا اگه دوست داشتید و برای هر عکس یه کپشن یا قصه نوشتید توی وبلاگ پستش می‌کنم.

۲۸ موافقین ۱۳ مخالفین ۰ ۲۸ فروردين ۹۷ ، ۰۹:۱۰
هانی هستم

تمام ماجرا همین است،

مدام باید مست بود،

تنها همین.

باید مست بود تا سنگینی رقت‌بار زمان

که تورا می‌شکند

و شانه‌هایت را خمیده می‌کند را احساس نکنی،

مادام باید مست بود،

اما مستی از چه؟

از شراب از شعر یا از پرهیزکاری،

آن‌طور که دلتان می‌خواهد مست باشید

و اگر گاهی بر پله‌های یک قصر،

روی چمن‌های سبز کنار نهری

یا در تنهایی اندوه‌بار اتاقتان،

در حالیکه مستی از سرتان پریده یا کمرنگ شده، بیدار شدید

بپرسید از باد از موج از ستاره از پرنده از ساعت

از هرچه که می‌‌وزد

و هر آنچه در حرکت است،

آواز می‌خواند و سخن می‌گوید

بپرسید اکنون زمانِ چیست؟

و باد، موج، ستاره، پرنده،

ساعت جوابتان را می‌دهند.

زمانِ مستی است

برای اینکه برده‌ی شکنجه‌دیده‌ی زمان نباشید

مست کنید،

همواره مست باشید،

از شراب از شعر یا از پرهیزکاری،

آن‌طور که دل‌تان می‌خواهد


شارل بودلر

۶ موافقین ۸ مخالفین ۰ ۲۱ فروردين ۹۷ ، ۲۳:۳۳
هانی هستم

فروردین رو به پایانه! می‌تونید یه بار دیگه این جمله رو بخونید تا مطمئن شید درست خوندین! فروردین رو به پایانه!

تا اینجا هیچ کار فرهنگی‌ای!! نکردم! یعنی فیلمای ندیده همچنان سر جاشونن ، کتابای نخونده هم همینطور! و بخش ترسناک ماجرا اینه که نمایشگاه کتاب هم در پیشه! البته دو سال اخیر نمایشگاه کتاب جذابیتی برام نداشته و امسال احتمالن به خاطر در پیش گرفتن ریاضت اقتصادی نمیرم نمایشگاه اما این فقط یه فرضیه است! و شاعر میگه : آمدی و همه‌ی فرضیه‌ها ریخت به هم!* خلاصه هیچ بعید نیست بازم کتابای نخونده بیشتر بشن.

و اینم بگم البته یه کتاب رو شروع کردم به خوندن ؛ هنر همیشه بر حق بودن از شوپنهاور. این کتاب به شما میگه چطور وقتی حتا حق با شما نیست کاری کنید که برنده‌ی بحث باشید. این فرضیه هم مطرحه که شوپنهاور چنین چیزی رو قبول نداشته و این دستورالعمل رو به قصد کنایه و طعنه نوشته ولی سوی دیگر ماجرا هم طرفدارانی داره و میگن نمیشه به سادگی ازش گذشت و شوپنهاور خیلی هم جدی نوشته این کتاب رو. اگه ازش چیزی سر درآوردم درباره‌ش بیشتر حرف می‌زنم!

بی‌شعوری! لازم دیدم همین روزای آغاز سال تاکید کنم بی‌شعوری هم‌چنان بد دردیه و امسال هم بزرگ‌ترین مشکل کشور ما بی‌شعوریه! در همه زمینه‌ای! از اونایی که با سنگ و چوب به جون سیاه‌گوش میفتن تا اونایی که از شیشه ماشین آشغال می‌ریزن تو خیابون همه و همه از یک درد رنج می‌‌برن و اونم بی‌شعوریه! یه کلیپ دیدم که طرف پشت ماشینا راه میفتاد و هر چی پرت کرده بودن تو خیابون رو برمی‌گردوند تو ماشین‌شون. شاید براتون خطر جانی داشته باشه اما شدیدن پیشنهاد میشه این حرکت! می‌دونید که ما ملت عصبانی‌ای هستیم! از صف نذری گرفته تا صف توالت یه سره داریم یقه‎‌ی همو جر می‌دیم! خلاصه که مواظب خودتون باشید! راستی اینم بگم خوندن کتاب بی‌شعوری - ولو هر سه جلدش- هم هیچ تاثیری نداره! می‌دونید که جزء کتابای پرفروش ایرانه اما تغییری توی رفتار ملت می‌بینید؟ نه والا! حتا خود آقای کرمنت یه کتاب داره به اسم «بی شعوری تا همیشه» و کلن قطع امید کرده از بعضیا! پس دلخوش به درمان این بزرگ‌ترین بیماری قرن نباشید!

خب فکر کنم غر برای امروز بسه. اگه ادامه بدم ممکنه وارد مصادیق بی‌شعوری در اطرافیانم بشم که خودش یه کتابه!

ایام به کام!

۱۰ موافقین ۱۰ مخالفین ۱ ۱۸ فروردين ۹۷ ، ۱۷:۰۹
هانی هستم

وقتی تو در جزیره‌ی خصوصی‌ات دراز کشیده‌ای و از رادیو آهنگ اسپانیایی گوش می‌کنی من به تو فکر می‌کنم!

مهم نیست جزیره‌ای به نامت نباشد ، آهنگ اسپانیایی دوست نداشته باشی یا حتا رادیو آهنگ اسپانیایی پخش نکند ؛

مهم این است که من حتا در جهانی از ناممکن‌ها تو را دوست دارم و به تو فکر می‌کنم!

۸ موافقین ۹ مخالفین ۰ ۱۵ فروردين ۹۷ ، ۰۹:۴۹
هانی هستم

یک) اینکه من سال تحویل سر کار بودم و تا هفتم هم سر کارم و عزیزترین‌هام به دور ، دلیل نمیشه عید رو به شما شادباش نگم. ایشالا که شما سال خوبی داشته باشید و همواره چشمتون به چشم عزیزانتون باز بشه :) 

دو) 96 برام بد شروع شد. در واقع آخرای 95 بدی رو کرد به زندگیم و خودشو کش داد توی 96 . (واو! 95 دو سال پیش بودا!!) ولی بد ادامه پیدا نکرد. اتفاقات خوبی افتاد که رنگ 96 رو دگرگون کرد برام. بعد از سال‌ها توی 96 چند تا سفر خوب رفتم و روزای خوبی رقم خورد. سفری که با اردیبهشت و شیراز و دیدار یه دوست وبلاگی شروع شد و بعد با تهران و شمال و اصفهان و کاشان و یزد و البته یکی دو بار دیگه(!!) شیراز ادامه پیدا کرد. که اگه خدا بخواد توی 97 هم ادامه خواهد داشت...

سه) چخوف یه داستان کوتاه داره به نام اندوه . قصه‌ی یه درشکه‌چی که پسرش مرده و نیاز داره با یکی حرف بزنه. اما هیچ‌کس بهش توجه نمی‌کنه و براش مهم نیست پسر اون چقد درد کشیده ، چه جوری مرده یا نامزدش تنها شده و ... . و در پایان روز ، درشکه‌چی با اسبش حرف می‌زنه و تمام ماجرا رو برای اسبش تعریف می‌کنه. خب آرزو می‌کنم توی 97 هیچ‌وقت اونقد تنها نباشید که کسی برای لحظات شادی و غم کنارتون نباشه ولی اگه تنها بودین یادتون باشه بعضی وقتا اسب‌ها خیلی بیشتر می‌فهمن.

چار) نمی‌دونم توی سال 97 چقدر خواهم نوشت و چقد حس و حال وبگردی دارم اما تلاش می‌کنم توی هر پست یه پیشنهاد بدم بهتون تو زمینه‌های مختلفی که فکر ‌می‌کنم براتون جالب باشه یا بیشتر چیزایی که ازشون لذت می‌برم رو باهاتون به اشتراک بذارم. حتا اگه یه شعر کوتاه باشه. و تلاش می‌کنم پیشنهاداتم آنلاین باشه. مثل معرفی یه سایت یا لینک یه مقاله یا داستان یا معرفی یه رویداد فرهنگی و ... . برای شروع پیشنهاد می‌کنم داستان کوتاه اندوه چخوف رو بخونید. من خودم پیشتر تلاش کردم با چخوف ارتباط برقرار کنم اما نتونستم. در واقع خیلی سال پیش. شاید الان فرق کرده باشه. اما این داستان رو دوست دارم. «اندوه» خیلی خوب تنهایی انسان معاصر رو به تصویر می‌کشه.

پنج) تو بهاری؟ / نه / بهاران از توست / از تو می‌گیرد وام هر بهار این همه زیبایی را!  *حمید مصدق*

۱۴ موافقین ۷ مخالفین ۰ ۰۱ فروردين ۹۷ ، ۰۷:۰۵
هانی هستم