آدم باشیم!
اصولن ما دوست داریم درباره‌ی هر چیزی نظر بدیم! این یک مصیبته که ما دچارشیم!
مصیبت بزرگ‌تر اینه که به طور بی‌شعورانه‌ای رک نظر می‌دیم!!
یعنی اصلن فرق بین رک بودن و بی‌شعوری رو که از پل صراط باریکتر‌ه نمی‌دونیم و رعایت نمی‌کنیم!
و هر نظر شخصی با ربط و بی ربط خودمون رو به خورد طرف می‌دیم!
تاکید میکنم اصلن نیازی نیست که آدم بدی باشیم که این رفتار رو از خودمون بروز بدیم! اتفاقن خیلی وقتا از کسی از حلقه‌ی دوستان‌مون هم این رفتار رو می‌بینیم که در ادامه یه مثال عرض میکنم خدمتتون!
حتا به خودمون زحمت نمی‌دیم اون ظاهرن انتقاد رو یه کم به گل و بلبل آراسته کنیم و بکنیم تو چش و چال یارو و به همون شکل زمخت و زشت می‌پاشیم تو صورتش! و مهم نیست که اون بدبخت دوست،پارتنر،همسر یا فلان و بهمان ماست!
اما چرا این حرفا رو زدم؟
من خودم رو حامی محیط زیست می‌دونم و ابایی ندارم از چیزای ظاهرن دورریختنی استفاده کنم. چند روز پیش به مناسبتی بهمون گل دادن توی محل کار. منم دو شاخه از اون گلا رو گذاشتم توی شیشه‌ای که توی تصویر می‌بینید که یه چند روزی سالم بمونه. بعد یه همکار عزیز که دوستمم هست از مرخصی برگشته و گل رو دید. گفت به‌به چقد قشنگ ولی چرا توی این شیشه گذاشتی! خیلی زشته! گفتم بعله. و وارد مباحث محیط زیستی نشدم! و با شوخی و خنده رفتش. امروز دوباره اومده میگه این شیشه چیه گذاشتی اینجا ، عوضش کن و ...! اولن که من از کسی نظر نخواستم. دومن حتا اگه زشتم باشه کسی حق نداره اینطوری بکوبدش توی صورت من. اینا در حالیه که من فکر میکنم این شیشه خیلی هم قشنگه و کلی گلدون چند ده هزار تومنی دقیقن همین شکلی من دیدم توی بازار! حتمن باید اونقد پول بدم که اسمش گلدون باشه!؟
خلاصه که نکنید عزیزان من! با انسان‌های اطرافتون مهربون‌تر باشید!
علی زیرایی
