پشت ِ سیاهی های دنیامان سیاهی بود...
پنجشنبه, ۱۸ آذر ۱۳۹۵، ۰۵:۱۳ ب.ظ
۹۵/۰۹/۱۸
همه ی خواب های عمیقم را بر می دارم
- حتی کودکانه ترینشان را از دورترین سالهای زندگی ام -
به بال نسیم می بندم
به ایوان بیا
و همه ی خواب های مرا نفس بکش
عزیز بی نیاز من!
این همه ی بضاعت من است
برای خستگی چشم های تو!
"روشنک آرامش"
بدجور تحمل می خواد
ولی عالی نوشته