۱۴ مارس یا 《 از چه کسی رژیم بگیریم؟》

رشته تحصیلی علوم تغذیه و رژیم درمانی در تمام دنیا از مقطع کارشناسی شروع میشه، وقتی یه کارشناس تغذیه سابقه دو سال کار بالینی داشته باشه یا در آزمون ورودی ( registered dietitian RD) پذیرفته میشه (این آزمون در کشور ما برگزار نمیشه، اما سابقه کار بالینی میتونه همون طرح نیروی انسانی باشه که بعد فارغ التحصیلی میریم) حق این رو خواهد داشت که بهش گفته شه «رژیم درمانگر».

تو جامعه ما همه بزرگواران با رشته مرتبط و غیر مرتبط رژیم مینویسن و مشاوره رژیم درمانی میدن، در حالیکه تو کل دوران تحصیلشون شاید ۶ واحد تخصصی رژیم درمانی هم پاس نکرده باشن.

در ایران، فقط کارشناسان تغذیه (و البته تحصیل کرده های کارشناسی ارشد و دکتری که از پایه رشته علوم تغذیه رو خوندن) حق تاسیس مطب تغذیه و رژیم درمانی دارن. البته همکاران پزشک عمومی که دکتری تخصصی تغذیه و رژیم درمانی میگیرن هم میتونن مطب تخصصی  رژیم درمانی دایر کنن.

شما فقط از کسی میتونین رژیم غذایی بگیرین که تو مهر نظام پزشکیش عبارت نظام پزشکی تغذیه یا ن.پ.ت درج شده باشه. 

عبارت مدیکال نوتریشن تراپیست یعنی‌ رژیم درمانگر بالینی، نمیدونم چرا ما سایر حرفه های پزشکی رو معنی نمی کنیم و عبارت انگلیسی رو‌ مورد استفاده قرار میدیم اما به رژیم درمانگر میگیم کارشناس تغذیه... دلمون نمیاد بهش بگیم نوتریشنیست، دایتیشن یا حتی RD. 

هیچ عزیزی در هیچ جایگاهی بدون داشتن مهر نظام پزشکی تغذیه، حق رژیم درمانی نداره. 

وقتی از کسی رژیم میگیرین میبینین از سربرگ و مهر و شماره نظام خبری نیس مطمئن باشید یه جای کار میلنگه.

رژیم درمانی شغل نیس، یه عشقه... یه عشقی که اگه این کاره نباشی تو رو داخل خودش حل میکنه و اگه اینکاره باشی بارور میشه، بال و برگ میگیره و باعث آرامش میشه. 

دل نوشته‌ی دوست عزیزم امیرحسین 

پ ن ) ۱۴ مارس ؛ روز جهانی رژیم درمانگر