مکان اشتباه!
می‌دونید من پست‌های طولانی رو دوست ندارم. یعنی نمی‌خوام مخاطب رو خسته کنم و می‌دونم توی دنیای مینیمال امروز کمتر کسی حوصله‌ی خوندن یه متن طولانی رو داره که البته -جدا از وبلاگ من- اصلن چیز خوبی نیست و از طرفی هم خوشم نمیاد یه نفر وبلاگم رو باز کنه و دو خط نوشته باشم فقط! برای همین الان که اومدم یه پست کوتاه بذارم دچار پارادوکس شدم!
پست کوتاه مورد نظر: دقت کردین که میگن هر نقطه مکانی و هر سخن زمانی؟ خب احتمالن خیلی از شما به یه ورژن دیگه‌ش هم رسیدین ؛ هر سخن مکانی! بلی! من به این نتیجه رسیدم -البته یه کم دیر- که مکان هم خیلی مهمه! منحرف نشید حالا! منظورم اون مکان نیست که حافظ هم میگه « از چار چیز مگذر گر عاقلی و زیرک / امن و شراب بی‌غش معشوق و جای خالی» منظورم اینه که مکانی که دارید درباره‌ی یک موضوع حرف می‌زنید به اندازه‌ی زمانش اهمیت داره! یعنی انتخاب یک مکان اشتباه برای یک زدن یک حرف ممکنه کل اون دیالوگ و نتیجه‌ای که قرار بوده بگیرید رو به فنا بده! مثلن ممکنه باعث نیمه تموم موندن دیالوگ بشه که این یکی از بدترین اتفاقاتی هست که ممکنه برای بحث مهم بیفته. وقتی قراره نتیجه‌گیری کنید درباره‌ی یک چیزی خب باید کلی حرف بزنید معمولن. حالا اگه این دیالوگ به خاطر انتخاب زمان یا مکان اشتباه ناتموم بمونه یا نتیجه‌ای گرفته نمیشه و به بعد موکول میشه که همین به خودی خود موضوع رو حروم میکنه یا اینکه عجله عجله‌ای یه تصمیم گرفته میشه که احتمالن درست نیست. مثال‌هاش رو هم خودتون پیدا کنید دیگه!
خب مثل اینکه خیلی هم کوتاه نبود!!
+مرسی از همه‌تون که توی پست قبل نظرتون رو برام نوشتید. :)
___ سلوچ
