گوش مرا به صدا دعوت نمی‌کنی...
سه شنبه, ۸ فروردين ۱۳۹۶، ۰۳:۳۲ ب.ظ
از شب‌های بلند
چه می‌ماند
جز تکرار نامت؟
+مثلن گوشی رو برداری و بگی لعنتی میدونی چند وقته رفتی؟ میدونی چقد دلم تنگ تموم لحظه‌هامونه؟ میدونی چقد دلم غش رفتن از خنده‌هاتو می‌خواد؟ بعدم با یه ضبط صوت قراضه مسعود فردمنش رو براش پخش کنی که «تا حالا فکرشو کردی، چه خوب میشه اگه برگردی؟ » و اونور خط سکوت باشه.
+وقتی سیل و زلزله و طوفان هم تو رو یادش می‌ندازه یعنی ابر و باد و مه و فلک در کارند که تو از یاد نبری.
** سیلاک **
