روزنوشت های یک عدد آدمِ علاقه مند به کتاب، فیلم، موسیقی، دریا و دیگر چیزهای خوب! شاید کمی تا قسمتی شاعر و اینکه "نوشته های وبلاگ صرفن از تجربه های شخصی من نیستن و ممکنه فقط قصه باشن."
وقتی نفسِ زمین تنگ میشود/وقتی دلِ من از تنگی زمین و زمان گرفته /که خسته از خود شده/و به کار نیست/به رویشِ سبزِ جوانه ای، خوش میشوم/که امید را با همۀ کوچکی فریاد میزند.../با خود میگویم:/پس من چرا؛ چُنین؟